Kontakt

Ze niemałym smutkiem przeczytałem historię Pani rodziny. Pewnie jeszcze do niej powrócę jak do dobrej poezji.

Cieszę się bardzo, że moje wspomnienia dokładają maleńką cegiełkę do obrazu tamtych czasów. Muszę się przyznać, że pisanie nie jest moją najmocniejszą stroną, a ten list jest pierwszym od ponad 25 lat ale nie mogłem się oprzeć pokusie. Oczywiście cała przyjemność po mojej stronie jeżeli może Pani ten list wykorzystać. Chciałbym dodać do moich wspomnień o spotkaniach brydżowych, że przychodził na nie oprócz ks. Śmietany ks. Bar, a później ks. Wojcik. Pamiętam gorączkę przygotowań do tych spotkań. Mama uwijała się przygotowując dania na kolację jakich na codzień nie widywaliśmy. Jako dziecko nie bardzo rozumiałem o co w tym wszystkim chodzi ale intuicyjnie wyczuwałem, że ocieram się o zupełnie inny świat. Świat którego już nie ma. Ze szkoły podstawowej pamięta Pani prawdopodobnie mojego starszego brata Janusza ur. w 1947r. Ja urodziłem się razem z bratem bliźniakiem w 1952r., a szkołę 8 klasową ukończyłem w 1967r. po czym wyjechałem z Dynowa i nigdy oprócz wakacji na stałe do niego nie wróciłem. Z Waszego rodzeństwa najbardziej pamiętam Marcina i doskonale rodziców. Pod koniec lat 60 tych naszą pasją były modele latające. Żeby uruchomić silnik akrobatki potrzebne było paliwo, którego w sklepach /jak zresztą większości/nie było. Wysyłaliśmy ojca do apteki po eter i naftę. Robił to bardzo niechętnie i bez przekonania ale Wasz ojciec był bardziej wyrozumiały i za każdym razem tato wracał z butelkami eteru i nafty. I znowu na stadionie mogliśmy zrobić pokaz pojedynku dwóch akrobatek obcinając sobie śmigłami papierowe taśmy przypięte do ogonów. Chwilę później zajęliśmy się z bratem bliźniakiem muzyką, która gdzieś tam w nas drzemała od dawna, ale wcześniej nie było warunków. Po tragicznej śmierci Marka Witkowskiego, pierwszego gitarzysty w Dynowie powstała pustka. Świat jednak nieubłaganie szedł naprzód a z nim Rock and Roll. Musieliśmy te pustkę wypełnić. W naszym bandzie oprócz nas dwóch grali Wacek Mazur, Franio Socha na zmianę z Januszem Rybakiem. Do dziś niektórzy w Dynowie pamiętają koncert na dachu w rynku oraz msze beatowe w dynowskim kościele w 1970r. Do Dynowa wracałem też w latach 90 tych z jeszcze większą "zadymą". Organizowałem w Dynowie obozy muzyczne z warsztatami dla młodych uzdolnionych muzycznie członków Towarzystwa Muzycznego "Pod Papugami" ze Stalowej Woli, którego byłem inicjatorem. Przywoziłem od 30 do 40 młodych gniewnych i była niezła jazda. Graliśmy bardzo dużo koncertów w Ośrodku Kultury, a także plenerowych w rynku i ruinach zamku w Dąbrówce. Podczas obozu w 1996r. jeden z koncertów w dynowskim rynku zatytułowałem pamięci dedykowałem nieżyjącym gitarzystom dynowskim: Markowi Witkowskiemu i mojemu bratu bliźniakowi Kazikowi. O Marku zdobyłem więcej informacji od Marty Majewskiej. Zapowiadając koncert przypomniałem widzom zebranym w rynku postacie nieżyjących muzyków. W tym koncercie zagrali moi młodzi wychowankowie, którzy wtedy nie przewidywali ze będą robić w przyszłości całkiem fajne kariery miedzy innymi: Jacek Tarkowski pianista Moniki Brodki,producent muzyczny polskich seriali, Szymon Majewski Show, Łukasz Moskal perkusista Zakopałer, Piotr Hołody basista WooWoo, Modest Ruciński aktor /Teatr Narodowy/ i Maciej Zakościelny aktor. Jest tych historii związanych z Dynowem o wiele więcej ale już przynudziłem wystarczająco. Dynów jest tym miejscem na ziemi do którego wracam zawsze z przyjemnością a wspomnienia z niego najmilsze. Pozdrawiam serdecznie Zbigniew Rojek.

Witam nazywam sie Krzysztof Nakoneczny. Moja rodzina Babcia dziadek i reszta urodziła się i spędziła kawal życia W Sidorowie. Nazywali sie Nakoneczni a rodzina od strony babci Rymarz. Zostali wysiedleni Na Dolnyslask do Chocianowa. Czy ktos ich moze zna i pamieta zapraszam do mnie na mail doktorkrzys@gmail.com

Chciałbym zapytać gdzie mógłbym znaleźć więcej informacji na temat rodziny Oskara Pruszyńskiego z Gardyszówki w rejonie Żytomierza , wpomnianego w pamiętniku Eleonory. Prowadzę badania dotyczące moich przodków rodu Iskrzycki h. Jelita . Dodam że pradziad Jan Ludwikowicz Iskrzycki wraz z żoną Jekatieriną z d. Ejsmont i czwórką dzieci , Stanisławem, Antoniną , Józefą i Józefem , na przełomie wieków , byli mieszkańcami Gardyszówki, tzw Kotelańskiej,sąsiadującej z Andryszówką . Biorąc pod uwagę że miejscowość jest niewielka , obie rodziny mogły mieć ze sobą kontakt. Zależy mi na odkrywaniu ówczesnej rzeczywistości życia rodziny i jej otoczenia .Dodam też że kilkanaście kilometrów na zachód od Berdyczowa również istnieje miejscowość o nazwie Gardyszówka . W związku z tym, chciałbym prosić przede wszystkim o wyjaśnienie z którą Gardyszóką związani są Państwo Pruszyńscy ?

Sidorów to magiczne słowo ze wspomnień mojego dziadka i mojej mamy,którzy mieszkali tam przed wojną.Dziękuję przypadkowi dzięki któremu mogłem choć trochę poznać tamte strony. Pozdrawiam wszystkich którzy czują się Sidorowianami.

dziękuję za pięknie spisane wspomnienia z sidorowa,miejsca urodzenia/1924/,dzieciństwa i młodości mojej mamy antoniny z d.nadkierniczna .listonosz przychodzący do dworu po listy to mój dziadek. pozdrawiam

Droga Kuzynko z XVI wieku; Dziekuje serdecznie za stworzenie tej ciekawej strony internetowej i za mase intersujacych informacji. Szczegolnie pamietniki, ktore z wielkim zapalem przestudiowalem od deski do deski. Podziwiam trud i czas wlozony w kultywowanie tej strony. Pozdrawiam Michal z Kanady

Pragne postawić dwa pytania: - Pierwsze do gości dokonujących swoich wpisów na tym forum: Czy są osoby związane z Sidorowem i okolicami , które były by zainteresowane zawiązać łącznośc pomiędzy sobą i wymienic się wspomnieniami? - Drugie do właściciela i administratora strony - czy zechciał by skojarzyć te osoby chętne poprzez wysłanie im mojego zapytania a następnie za ich zgodą przesłanie adresów mailowych? Wydaje mi się, ze mogła by to być dobra przygoda. Ja chętnie poznał bym kogoś o tamtym kresowym rodowodzie.

Witam, mój ojciec urodził się w Dynowie w sierpniu 1907 roku ,miał starszą siostrę Barbarę i brata Jana.Jego rodzicami byli Stanisław i Jadwiga Dunajewscy.Może w państwa pamięci zachowały się jakieś wspomnienia. Mam też z tamtych czasów troszkę fotografii .